شعر در مورد دنیا

شعر در مورد زمانه

شعر در مورد روزگار

شاعر سید مصطفی بشیری

 

روزگار بدیست درست وقتی در اتش می سوزی همه به بهانه اب اوردن می روند

 

 

دنیا ز چه بر پاک دلان تنگ گرفته                ایینه ی اندیشه چرا زنگ گرفته

دستی که نوازنده ی چنگ است و چغانه     امروز چرا اسلحه در چنگ گرفته

اسکار و نوبل جایزه ی علم و هنر را            اقلیم فرنگ از ره فرهنگ گرفته

از بس که به نیرنگ شد الوده  زمانه            سیمای زمان همچو زمین رنگ گرفته

با ان که سرودم غزل صلح برایت                چشمان سیاهت طرف جنگ گرفته

کور است و نداند ره و بیراهه بشیری          دنیا که عصا را زمن لنگ گرفته