شعر در مورد سرگردانی

شعر در مورد بلاتکلیف بودن

شاعر سید مصطفی بشیری

 

بلاتکلیفی یعنی نه زورت به فراموشی برسه نه به شروع دوباره

 

 

پیمانه ی شوکران دردم            همسایه ی صخره های سردم

پیوسته ز خویش می گریزم       گویی که نسیم کوچه گردم

از جاده ی تفته گر بپرسی         دنباله ی کاروان چو گردم

دیگر نسرایم از ته دل                کز محفل روزگار طردم

از جنس قبایل جهانم               سرخم سیهم سپید و زردم

با عشق سروده ام بشیری        بی مایه که شاعری نکردم