شعر در مورد عشق و وفا

شعر در مورد عشق بی فرجام

شاعر سید مصطفی بشیری

 

این عشق جز به رنج دلالت نمی کند عاشق نشو که رحم به حالت نمی کند

 

 

صفا گفتی وفا گفتی صفایت کو وفایت کو                  وفا گر شد فراموشت نگفتی پس صفایت کو

در این اشفته حالی ها که تنهایم رها کردی               پریشان گشتن امواج گیسوی رهایت کو

مرا با بی زبانی شاعری درد اشنا کردی                     تمام شعرهایم را که می خواندم برایت کو

به جامت ریختم می تا که بر دوشم سبویی بود           به مستی راندی ام از پیش خود ترس از خدایت کو

ز تاثیر نگاهت پای رفتن سلب شد از من                    شگفتی های ان چشمان چون اهن ربایت کو

خیالت با من است اما خودت را ارزو کردم                    در این هامون که پایانی ندارد رد پایت کو

مرا از ابتدا در اتش بیداد سوزاندی                            بسوز ای عشق بی فرجام اخر انتهایت کو

بشیری دائم استغفار کردی از خطاهایت                   ولی با این خطاکاران خوش ظاهر خطایت کو