شعر در مورد ولادت با سعادت مولای متقیان

شعر زیبا در مورد مولای متقیان از استاد ابوالفضل قاضی اسدی

 

خیز از جا امده فصل بهار                      عندلیبان سوی دشت و کوهسار

بر دمیده لاله از طرف چمن                   بلبلان از عشق گل بی اختیار

قمریان با جلوه اندر بوستان                   مقدم سرو سهی را خواستار

گوییا رامشگران زینت کنند                     کز دل عاشق برد صبر و قرار

در چنین فصلی ز صحرای ختن                بر مشام اید ز اهوی تتار

یک طرف از بهر صید اهوان                    دام گسترده که بنماید شکار

طبع من ان دم به سیر و گشت شد        گاهی اندر جای بگرفته قرار

دریم فیض خدا مستغرقم                      تا رها بنمایدم پروردگار

می کنم بلبل صفت در روز و شب          وصف یک مه کوه در ان مه شکار

وه عجب ماهی است این ماه رجب        دارد او بر ماه ها یک افتخار

سیزده زین ماه سعد اکبر است               بهر ان مولودحی کردگار

خانه کعبه ز یمن مقدمش                   شد مطاف و قبله گاه بی شمار

فخر دارد فاطمه بنت اسد                     در بغل دارد شهی با اقتدار

زادگاهش در درون کعبه شد                  نام او مشتق ز نام کردگار

عارض نورانیش شد تابناک                    حور غلمان در برش خدمتگزار

دوره اسلام و دین از جان گذشت              تا بماند جان احمد برقرار

در تزلزل افکند بتخانه را                        سرنگون اصنام و بت ها در مضار

در مدیحش لافتی الا علی                       وصف او لاسیف الا ذوالفقار

کفر گردد مضمحل از ضرب تیغ               عمر و مرحب شد سوی دارالقرار

حمله ور بر ان گروه کفر کیش               می شنید از ان لعینان الفرار

بار الها حرمت مولود او                         بنده را جزو غلامانش شمار

ارزو دارد که قاضی تا ابد                       در ولای او بماند استوار