بناهای مذهبی ساوه

بقاع و امامزاده ها در ساوه

مقبره سید اسحاق واقع در ساوه

 

 

یکی دیگر از بناهای مذهبی شهر ساوه مقبره امامزاده سید اسحاق است که در جنوب شهر ساوه و در محلی که اینک به حاشیه شهر تبدیل شده قرار گرفته است.البته حمدالله مستوفی ،که کتاب خود را در قرن هشتم هجری نوشته می گوید که مقبره اسحاق بن امام موسی الکاظم در سمت شمال شهر واقع است .اگر چه این گفته به دلیل نزدیکی این مقبره به مسجد جامع ساوه نمی تواند درست باشد لیکن گواهی است بر اینکه شهر ساوه بعدها به سمت شمال توسعه یافته تا جایی که امروزه بنای امامزاده در سمت جنوب شهر قرار گرفته است.

هسته اصلی بنا در سال ۶۷۶ ه.ق به شکل کثیرالاضلاعی که از داخل به صورت هشت ضلعی است ساخته شده و نقش گنبد ان در عصر صفویه به صورت کنونی در امده است .بعد از این تاریخ به کرات تعمیر و ملحقاتی به بنا اضافه شده و به ویژه در عصر صفویه نقوش داخلی و سقف ان ایجاد گشته و دو ردیف از کتیبه های ان متعلق به عصر صفوی است و کتیبه سوم که در پایین قرار گرفته مربوط به دوره قاجار است .

در دوره قاجار ایوان شمالی و غربی ساخته شده و در کنار ایوان شرقی حجره هایی بنا شده است .به نظر می رسد که ایوان شرقی ان مربوط به زندیه باشد .گنبد خانه ارامگاه دارای پلان دایره ای است که در ارتفاع بالاتر به کثیرالاضلاع تبدیل و به صورت مطبق از حجم ان کاسته شده و گنبد غنچه ای و ترک دار بر روی ان قرار گرفته است .گنبد دارای هشت ترک است و بر روی ان تزئینات کاشی کاری معلقی با طرح های هندسی اجرا گردیده و بخش اتصال ساقه به گنبد نیز به وسیله نواری از کاشی تزئین یافته است .درون گنبدخانه نیز قرنیزهایی به ارتفاع ۱/۵ متری وجود دارد که از کاشی ساخته شده و دارای طرح های کوکبی به رنگ فیروزه ای و صلیبی به رنگ لاجوردی است.

اجرای این حجم از کاشی های تزئینی بزرگ فیروزه ای رنگ در بقعه سید اسحاق از نظر مطالعات مربوط به سیر تحول خطوط اسلامی کم نظیر و موجبات توجه و دقت خط شناسان را فراهم ساخته است .به ویژه انکه کتیبه روی این قطعات با تاریخ ۶۷۶ ه.ق و محرم ۶۷۰ ه.ق می باشند .تزئینات دیگری مشتمل بر نقاشی هایی از طرح های هندسی ،طرح های گیاهی ،گل های شاه عباسی که دور تا دور گنبد خانه می چرخد در گنبد خانه این امامزاده اجرا گردیده که تمام سطح سقف گنبد را حلقه وار در بر گرفته اند .این ارامگاه به شماره ۲۷۹ در فهرست اثار ملی به ثبت رسیده است.