کنارنگ پارس-امدن پیک ها یکی پس از دیگری-۲۰۰
سخن کردم آندم بدیشان چنین
کای سر افرازان ایران زمین
گیان اوسپاران این اب و خاک
همز تخمه شیرمردان پاک
فیاوارتان مردریگ از پدر
که اژیر باشید بدین بوم و بر
کنونم رسید اگهی کاین چنین
پی بد گمان پوید این سرزمین
نه دیر مانده کایند فراز بی گمان
گرایند زی تخت و گاه کیان
گرایدونکه زین تنگنا بگذرند
همه خاک کشور به سم بسپرند
سخن کردم آندم
