شعر در مورد فراق حاج منصور | اشعار سعید نیکوکار
رفتی و در عزای تو یاران گریستند سیلاب غم ز دیده چو باران گریستند
منصور رفت بر سر پیمان به دار عشق در ملک عشق یکه سواران گریستند
وقتی به خاک می شدی ای افتاب حسن ماه وستاره بر سر کیهان گریستند
از باغ زندگی چه غریبانه پر زدی در غربت بهار هزاران گریستند
شاهین تیز پر چو ز افلاک شد به خاک صیاد و صید و میر شکاران گریستند
در سوگ پیر میکده چون ابر نوبهار میخوارگان و باده گساران گریستند
الهام و ارزو به امید امیدتو بر شانه سر نهاده چو باران گریستند
در دادگاه عشق تو محکوم شد وکیل بر حال خود تمامی یاران گریستند
