شعر در مورد شکر خدا

شعر در مورد سپاسگزاری از خدا

شاعر سعید نیکوکار

 

شکر نعمت نعمتت افزون کند  کفر نعمت از کفت بیرون کند

 

 

در گذشته خلق الفت داشتند       با همه مهر و محبت داشتند

مردمان بودند با هم اشنا             چهره ها خندان و دل ها با صفا

نیست دیگر ان همه مهرو وفا       خلق هم گشته ز یکدیگر جدا

گوییا مردم زهم بیگانه اند             هر یکی در فکر اب و دانه اند

کس نمی پرسد دگر حال کسی     گریه باید کرد بر مردم بسی

من چه گویم تیره گشته زندگی      اه و صد افسوس از در ماندگی

بنده حق باش تا گردی رها            راه حق جو تا نگردی مبتلا

این جهان فانی و ما چون رهگذر      ارزش خود را بدان ای بوالبشر

گر تو خواهی راحتی این جهان        راه نیکو را بپیما هر زمان

ساعیا شکر الهی کن بجان            پیش از انکه دیده بندی زین جهان