شعر در مورد تکیه گاه|شعر در مورد خدای جهان افرین|شاعر سید مصطفی بشیری

شعر در مورد تکیه گاه|شعر در مورد خدای جهان افرین|شاعر سید مصطفی بشیری

توکل تو همین بس که یاوری از برای خویش جز خدا نبینی

 

 

 

بجز خدای جهان افرین خدایی نیست                صدا صدای خدا و جز این صدایی نیست

به کوه تکیه مکن چون برای تکیه گهت               بغیر ذات خدا هیچ اتکایی نیست

اگر رضایت و رضوان دوست در یابی                   دگر برای تفرج بهشت جایی نیست

ز سوز و ساز خود امید ساختن دارم                   برای لحظه رفتن که دست و پایی نیست

کمال و فضل بیاموز از زمانه مرا                          که بر مواهب ایامم اعتنایی نیست

همیشه جهل و خرافات را هیاهویی است            به کوی اهل تفکر برو بیایی نیست

به پیش انکه خورد مال مستمندان را                   اگر شراب بنوشی دگر خطایی نیست

به سیم و زر تو بشیری متاع دل مفروش               که غیر صبر و رضا هیچ کیمیایی نیست