
شعر در مورد تکیه گاه|شعر در مورد خدای جهان افرین|شاعر سید مصطفی بشیری
توکل تو همین بس که یاوری از برای خویش جز خدا نبینی
بجز خدای جهان افرین خدایی نیست صدا صدای خدا و جز این صدایی نیست
به کوه تکیه مکن چون برای تکیه گهت بغیر ذات خدا هیچ اتکایی نیست
اگر رضایت و رضوان دوست در یابی دگر برای تفرج بهشت جایی نیست
ز سوز و ساز خود امید ساختن دارم برای لحظه رفتن که دست و پایی نیست
کمال و فضل بیاموز از زمانه مرا که بر مواهب ایامم اعتنایی نیست
همیشه جهل و خرافات را هیاهویی است به کوی اهل تفکر برو بیایی نیست
به پیش انکه خورد مال مستمندان را اگر شراب بنوشی دگر خطایی نیست
به سیم و زر تو بشیری متاع دل مفروش که غیر صبر و رضا هیچ کیمیایی نیست