شعر در مورد عشق سوزان

شعر در مورد عشق اسمانی

شاعر سید مصطفی بشیری

 

ترسو ها توانایی ابراز عشق را ندارند بهتر است عاشق شویم و شکست بخوریم تا اینکه هرگز طعم عشق را نچشیده باشیم

 

 

دمی چشمان سحر انگیز و افسون ساز را وا کن              دری دیگر به رویم از نهانگاه خدا وا کن

دلم تا عقده های روزگاران را برون ریزد                           بیا بنشین ز گیسویت شکنج طره را وا کن

یقینم را گرفته در میان شکی گمان پرداز                        به قلبم رخنه کن صدها گره از کار ما وا کن

کجایی اسمانی عشق من افتاده ام از پا                       عقیل عقل را این اخر عمری زپا وا کن

شبی با بوسه ای بستی تو در رویا دهانم را                   کنون با بوسه ای دیگر دهانم را بیا وا کن

مرا از مرگ می ترسانی ای واعظ به ترفندت                   بیا گر می توانی در به این ادم ربا وا کن

بشیری (ع) و (ش) و (ق) عشق خام طبعان است          تو که در اتشی زین عشق سوزان پرده ها وا کن