شعر در مورد بخت و اقبال

شعر در مورد شانس و اقبال

شاعر سید مصطفی بشیری

 

شانس مال اونایی که تو بازی زندگی هیچ وقت مهره ی اشتباهی رو انتخاب نمیکنن پس توی انتخابات دقیق باش

 

 

همچو اهوی هراسان از نفس افتاده ام               مرغ ازادم ولیکن در قفس افتاده ام

چون سراب اتشینم مردم انگارند و من                چشمه ابم که دور از دسترس افتاده ام

عشق و ناپرهیزی ام افکنده از پا و کنون             چون مریضی محتضر هستم که پس افتاده ام

استخوانم گر شکسته من نیفتادم ز کوه               از جفای نارفیقان از فرس افتاده ام

واعظ از جنت مکن تبلیغ بعد از اینکه من               زین همه تکرار دیگر از هوس افتاده ام

خواب گل می دیدم و رویای دشت ارغوان            صبح شد دیدم کنار خار و خس افتاده ام

نغمه گر هستم ولیکن از ثقیل گوشها                گردن هر اشتری همچون جرس افتاده ام

قرعه فالم بشیری بهتر از اینها نشد                    بین شیرین کارها من با مگس افتاده ام