تراژدی ساوه
تراژدی ساوه:
امیدهایی که پایمالِ رخوت است
حقوق هایی که بر بادِ غفلت است
و دروغ هایی که بندِ مصلحت است.
این است تراژدی ساوه
این روزها، گشتی یکروزه در مرکز استان (اراک) و مشاهده دهها پروژه بزرگ و کوچک اعم از پلهای روگذر و زیرگذر و سازه های عظیم بتنی و فلزی این سئوال را به اذهان متبادر می سازد که:
” اعتبارات نجومی” مورد نیاز این پروژه ها از کدامین محل تامین گردیده و می گردد. و چرا سهم ساوه از پروژه های عمرانی فقط به تعبیه چند سرعتگیر در کف خیابانها خلاصه شده است؟
مگر نه اینکه ساوه دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان است، و حائز رتبه اول در بسیاری از حوزه های تولیدی؟
براستی اینهمه نابرابری آیا از قضای روزگار است یا قَدَر بودن منتخبان‌شان؟
اراک، یک کلانشهر است با اعتبارات کلان ،ساوه نیز از حیث کلان بودن مشکلاتش کلانشهری دیگر است.
ایکاش منتخب محترم ما، گشتی در نقاط مختلف شهر اراک بزنند و با مشاهده واقعیت ها بدنبال یافتن پاسخی بر این پرسش برآیند که:
آیا ساوه ولد بطنی این استان است یا فرزند ناتنی؟ و این نابرابری ها تا چه زمان تداوم خواهد داشت؟
بدانیم و بپذیریم که:
فلسفه مطالعه تاریخ و احوال گذشتگان
عبرت آموزی ست
زمان می گذرد و آینده لحظه به لحظه دست یافتنی تر میشود.
پاییز فرا می رسد
مبادا خرمن نم گرفته وعده ها، وسوسه آتش افروزی اراده ها گردد و به #سبد آینده، نظر دیگری افکنده شود.
محمد رضا نعمتی
