یاداشت مدیر مسئول سخنی با نماینده محترم ساوه و زرندیه:
سخنی با نماینده محترم ساوه و زرندیه:
حجت فاتح
مدیر مسئول پایگاه خبری ساوه خبر
۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
جمله ای به نقل از نماینده محترم ساوه و زرندیه، در فضای مجازی منتشر گردیده دقیقا با این مضمون:
“ریشه مشکل ملی شدن زمین های کشاورزی در روستاها به علت کارشناسانی است که هِرّ را از بِرّ تشخیص نمی‌دهند، نه خاک را می شناسند، نه قنات را، نه درخت صد ساله را ”
ضمن احترام به جناب آقای سبزی، بر این باورم كه هر انسانی پتانسیل خطا و اشتباه کردن را با خود به همراه دارد و اين احتمال وجود دارد كه هر انسانی از خطای خود پند بگيرد و هر فرد خطاکاری حق دارد كه به غسل گناه خود برخیزد و بخشيده شود.
اما……….
آنچه که نماینده محترم بدان اشارت دارند، در حکم آينه اي است که صورت یک سئوال در آن هویداست و آن اینکه:
آیا اشکال از ناحیه سیستم است یا کارشناس؟
به عبارت دیگر، معدود کارشناسانی که به تعبیر ایشان، قادر به شناخت خاک و قنات و درخت صدساله نیستند ، چگونه وارد سیستم شده و اعتماد سیستم را به خود جلب کرده اند؟
همه ما می دانیم که در یک سیستم موفق و باثبات، شایسته سالاری و نقدپذیری همواره بعنوان دو اصل لایتغیر محسوب شده و نظرات کاربلدان و منتقدان مورد عنایت قرار میگیرد.
اما………
آیا در سیستم کشاورزی این کشور که وزارت جهاد کشاورزی متولی آن می باشد چنین اصولی رعایت گردیده و می گردد؟
اگر این دو اصل رعایت شده اند پس چرا رکورددار فرسایش خاک و فرونشست زمین و افت سطح آبخوانها در جهان هستیم؟؟
به نظر می رسد درد اصلی در این حوزه، بسیارفراتر از ملی اعلام شدن زمین چند کشاورز در گوشه ای از یک شهرستان است.
درد اصلی در این حوزه، چیرگی سیاست سکون و سکوت و حاکم شدن تفکر نقدناپذیری است، همان تفکری که منتقدان را در حکم وحش و ددی می پندارد که یا باید رام و اهلی شوند و یا وردی بر محوشان خوانده شود.
و در چنین فضایی، جولان افراد کارنابلد در حکم سرکوب تمام کسانی است که افکارشان تعبیر به سرکشی می گردد و مادامیکه درب بر این پاشنه بچرخد امیدی به بهبود اوضاع نیست.
