صنایع دستی ایل شاهسون

در مطالعه اقتصادی عشایر شاهسون صنایع دستی بعد از فعالیت‌های دامداری و کشاورزی قرار می‌گیرد. زندگی کوچ نشینی که بر پایه پرورش دام و تولید فرآورده‌های دامی بویژه گوسفند و بز استوار است امکان تهیه مواد اولیه برای تولید دست بافت‌های مختلف را با بکارگیری سلیقه و هنر خلاقه زنان شاهسونی فراهم نموده‌است.

از جمله صنایع دستی تولیدی توسط زنان عشایر شاهسون عبارتند از: #قالی_قالیچه -#گلیم، #زیلو، #جاجیم و #خورجین – #پلاس_چادر – #چوقا یا #برک – #کلاه – #دستکش – #جوراب – #گیوه – #پاپوش – #حصیر – #مفرش – #نمک دان و….

ورنی(verneh) از جمله صنایع دستی مختص زنان ایل شاهسون است که جنس آن از پشم بوده و در طرح‌های گوناگونی که هر یک از نقش‌های آن گویای پیامی است که زنان عشایری از طبیعت پیرامون خویش الهام می‌گیرند، چشم هر بیننده خوش ذوقی را خیره می‌کند. خصوصیات ویژه ورنی سبک بافت آن می‌باشد.

از جمله دیگر صنایع دستی ایل شاهسون باستریخ است که نوار بافته شده از پشم با کرک بز می‌باشد و علاوه بر تزئین داخل آلاچیق، برای استحکام چوب‌های آلاچیق مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران #کلاغی ” نام دارد. کلاغی عبارت است از دستمال ابریشمی بزرگ و نقش داری که در لباسهای محلی زنان، خصوصاً عشایر ایل شاهسون به عنوان سربند یا برای دور کمر و گاه برای نگاهداشتن بچه بر پشت مورد استفاده قرار می گیرد.

لباس بانوان #ایل_شاهسون هریک یاد آور گوشه ای از پوشش مردم سایر مناطق ایران زمین است. روسری بانوان را چارقد گلداری تشکیل می دهد که با یک کلاغی بسته می شود. در شرق استان خراسان نیز زنان روسری به نام چارقد به رنگ سفید و بزرگ که به شکل سه گوش است #لچک شکل را به صورت تا زده بر سر می گذارند و دستمال کلاغی از قسمت پیشانی روی روسری بسته می بندند