ساوه خبر |اخبار ساوه

بازنشسته
دیگه از پا بیفتادم پا ندارم تا پیسینه/
مِشرِفه اُو بیارم از بِلکه و تو خِزینه/
سوَنه رو بَلم رو هَرّه لیوشو کوته کنم/
جاغالی دَور بِمالم هم خاکسرِه ته دَمینه/
بَس کی لاجُن شُدیم بیفتاده وِر پا بیددیری/
یه هِبه هانیمدهِ دِیولت، شاللا کی خیر نبینه/
تَه بِکشده زور من، پوسم چلیک چلوک شده/
دیگه جام بِیل میکنم تا کی میا یه تاپینه/
در پُزم توی تووه ، بوور و کّله کز هادم/
یواشی وَر خیزم و برسم کُنج سائینه/
واسم تامارزو شُده سُرپوس و بلم وَرحِیوض/
سُنی و نون بَخورم هم توتگیگو هم پوئینه/
ریسنه وآب کنم و پُوروک زنم نیونچه رو/
جِر بِخورده از لیفه مِثده دَنهِ بیرینه/
تِشت و پُرِ اُو کنم ، اِلکو و اُوشلونی/
واشورم پاچینِیگو هم پیش دُمُنِ چرکینه/
دیشوی وَخیز دادم تا کولیگو تنم کِشم/
گوگیجه بِیگیرتم و بِیفتادیم ته رَخینه/
بُنگ ساز دُل میایهِ دلم میخا تامشا کنم/
بِرم سوم سوم بَکُنم جاجم کُنونه گلینه/
روشور و بِمالدی یم بَزی کُنم آلپیسا رو/
سِلندر بَموندیم با دیمِ، پَنِ پورکینه/
چُوله چُوله و آلوشتی بَکُنن این بَبِکای/
تُپُوزی بَخورد به سیله، بِغلتید و تِقینه/
جُمِیگو اُو وَر زِن و یِه لکّه اُو باسم بیار/
یا سِیوِ و هاده بیاره پسرِیگهِ ریقینه/
قُربُن سووهِ بِرم چه طُامی داره زبونش/
شیرینیگهِ لهجمون چه پیخینه چه گُرپینه/
زبُنِ سووه رو بِکووی جناس تام داره/
پاتیلِ تو مُدبغ و وآب کردن آی سکینه/
مثدهِ بیقوچ شُدیم هم کاجیله چونهِ زنم/
هانیشم تو پاشوره تا اُو بِگرده هِمچینه/
بیپیخته تو درسار بو فیسِِ پَختهِ دوشی
اوزون کن اُفتو کشه بره بو نا و تاسکینه
بَگُفتم روشنا میشه دلا دوباره، گُل باجی/
هِرت و هِرت بگُف آره، روشنایهِ بیخِ پیسینه/
پایا سالو شُدیه اِسش نیمیشه هانیشم/
تِرنگ کردم هم شوره اِشکلیگو لیوِ چینه/
اُفتِهِ بی بی، نی یم جِلی رو بَلم تو دولُو/
وا میگهِ میشقارونی یه هِوی کُنه شِرقینه/
بَخونم این شِریگو باس بشیری آق مصطفی/
آلمیتّاش واز شه ز هم یه دفه کُنه پیرتینه/
وِر دلم بِیفتادیهِ یه رو بِرم خُن ام قضی/
بَخُورم آش کوپولِیگو دوغ و آشِ ترخینه/
دایزهِ یادش بخیر پِن ها میداده اون دورا/
اَسش گُرگیِ کُنیتون از جِشر ای اخمینه/
باید از رَف هاگیرم تا اِسبرِ اُتاق برم/
زانو تَق و توق کنهِ ،گوگم دِ کُنه جِرقینه/
سوزمه و کف لمه وشکر تغار دلش میخا/
از فیری سانجو کنه این (کمال) شِکمبینه/
…….
تقدیم به ارواح پاک نیاکانمان آن ساوه ای های عزیز که آسمانی شدند و به یادگار این زبان را برای ما ارث نهادند
آرامش ابدی بر آنان ارزانی و رایگان باد،
نیک یادان استادان محترم
عالی جنابان
ابوالفضل قاضی اسدی
محمد خراطی
سیدحسین حسینی
مانا باشند
سید مصطفی بشیری
احمد نعمتی
محمدرضا بشیری
دکتر محمد علی رحیمی
و دیگر عزیزان
با فروتنی و مهر بابا کمال ساوجی
۶/۷/۱۳۰۳ ساوه