طبقه بندی مردم شهر و مختصری از وضع کشاورزی مردم ساوه در زمان قدیم

وضعیت مردم شهر ساوه در پنجاه شصت سال پیش

 

 

مردم شهر ساوه پنجاه شصت سال پیش به طبقات زیر تقسیم می شدند:

۱-طبقه مالکان عمده که زمین های زراعتی زیادی داشتند که مساحت انها به هکتارها می رسید و در جنوب شهر به نام (روداوان و خرم اباد)واقع بود به این مالکان ارباب می گفتند.بعضی از اربابان باغ های انار و انجیر نیز داشتند واین باغ ها نیز در خارج از شهر بود که تعدادی در شرق و شمال شرق و مغرب به نام های امین اباد،یاقوت اباد،رضی اباد،علی اباد،یحیی اباد،سوروکان و هادی اباد…واقع است.

۲-طیقه رعیت ها که طبق قرار داد سنتی ۴ پنجم محصول بهره ارباب و ۱ پنجم بهره رعیت بود .تمام زحمات کشت و کار و ابیاری و شخم کردن و درو و برداشت محصول و خرمن کردن و کوبیدن و باد دادن خرمن و جدا کردن دانه از کاه و انتقال محصول گندم و جو به خانه ارباب ، همه به عهده رعیت ها بود.

به رعیت های باغ های انار و انجیر (باغبان) می گفتند که بر اساس همان قرار داد سنتی ۴ پنجم بهره ارباب و ۱ پنجم بهره باغبان ،تمام کارهای باغ از ابتدای بیل زدن و کود به باغ بردن و ابیاری و چیدن و برداشت محصول و انتقال به انبار همه و همه به عهده باغبان بود.

۳-طبقه کارگران عمومی که در کارهای ساختمانی و چینه کشی ،چاه کنی کوره پزی ،هیزم کنی برای کوره های اجری پزی و حمام ها ،خشت مالی و کارهای دیگر فعالیت داشتند .

۴-طبقه تجار و کسبه که در بازار و تنها میدان ساوه (انقلاب)مشغول کسب و کار بودند .