شعر حکیم تیلیم خان برای انبیا
رهنماسن انبیالر ایچینده
هرگان نبی یه هادی-طریق
رهنماسن انبیالر ایچینده
آدمدن ایره لی خاتمدن بری
سن شریفسن اوولیالر ایچینده
پیش از ازض وسما مینردین سن ات
قاسم جنانسان...
شعر حکیم تیلیم خان برای محشر
...باکیم یوخ خوف-محشردن
میزبان-پرده خضردن شریف
شریف ایسمین خوش آیه لر ایچینده
نایب-مناب اولدون غدیر-خم ده
اوتوز اوچ مین صحابه لر ایچینده
تر ثمر گتیرن قورو آغاشدان
دوست...
شعر امیرالمومنین از تیلیم خان
شعر حکیم تیلیم خان
امیر المونین قیزیل کونبذی
امیرالمونین قیزیل کونبذی
حقین اوزو نظر سالدیغی یئرده
یئتمیش ایکی ایگید قوربان کسیلدی
موسی موناجاتا گلدیغی یئرده
یعقوب...
شعر حکیم تیلیم خان
جبرئیله استاد اولان کیمیدی؟
ارض و سما خیلقتیندن ایره لی
جبرئیله اوستاد اولان کیم ایدی؟
بیر ضربتده سیفی ایمتحان قیلان
عنتری اورتادان بولن کیمیدی؟
قول دئییب ساتیلان...
شعر سلیمان از تیلیم خان
اوولیالر ایچینده
ایسمین سلیمانین نقش-نگینی
سن شریفسن اوولیالر ایچینده
یوز ایگیرمی دورد مین نبی یه رهبر
سن هادیسن انبیالر ایچینده
خلقه حسد وئرن در-خیبردن
چین سویون باغلایان...
شاعر حکیم تیلیم خان
حضرت علی(ع)وصفینده
تولودون اولدو بئیت الحرمده
هر حیث دن طاهیر.مونزه وپاک
اولکی موعجوزون بئشیک ایچینده
ائتدین اژدهانی دو پاره وچاک
اول ذوالفیقاری ووردون عنتره
تا گئدیب یئتیشدیی اخی ده...
شعر از شاعر حکیم تیلیم خان
شاه جیقه سی جبرئیلدن پر گرک
هر کورسی نشین لر شاهنشاه اولماز
شاه جیقه سی جبرئیلدن پر گرک
مئیدان گونو. مرد منم دئینلر
شیکارین دا بیر عمرو-عنتر گرک
کننده خئیبر.بوغان بربری
تانییان...
شعر از حکیم تیلیم خان
شعر آلماسین از تیلیم خان
محرم اولدون رسول.قاب-قوسینه
اونا وئردین سووغات ریضوان آلماسین
شراکت کوندردین.نیصفکار اولدون
دئدین بلکه آلماسینی آلماسین
بیزه وئردین جانی منفعت آلما
اوجوز...
شعر از حکیم تیلیم خان
جبرئیله رهنما. اوستاد ائلیر
وکیل-کارخانه نایب المناب
زووج-بتول.نبی یه داماد ائیلر
اونا واضح ایدی عالم -ذرات
رسولونان پرده ده هم ایختلاط
سراندیبده خیضری چون ائیله دی مات
یئری گویو...
زندگی سخت است اما با تو آسان می شود روزگار تیره وتاریک تابان می شود
گر نباشی این درو دیوار شهر بی کسی از سیاهی چون درودیوار زندان می شود
در زوال است انچه زیبایی است در عالم...
پای خم محتسب ومست چه غوغا کردند بر سر وجه می آشوب در آنجا کردند
جام را ریخته ابریق وسبو بشکسته تا سحر عربده جو باده به مینا کردند
عشوه ی ساقی مجلس همه را بی خود کرد ...
دیدی که با من او دم رفتن صفا نکرد حداقل به حال بدم اعتنا نکرد
باعشق زنده ام که از او یادگار ماند عشقی که هیچگاه دلم را رها نکرد
باموج گیسوان تو دریافرو نشست ...