شعر فرش قرمز از سید مصطفی بشیری
پیش پایت گر بمیرم زود راضی میشوی
یا به دلخواهت شوم نابود راضی میشوی
جز تو بر هر اشنا و ناشناس از شش جهت
روزن دل راکنم مسدود راضی میشوی
خانه ام را زیر اتش بار چشمت گر نهم
تا شود دار و ندارم دود راضی میشوی
در دبیرستان عشت من که شاگرد اولم
گر شوم در امتحان مردود راضی میشوی
یا زنم اتش به دفتر های تلخ خاطرات
در چنین ایام و این کمبود راضی میشوی
فرش قرمز گر زخونم زیر پایت افکنم
تا نگردد پات خاک الود راضی میشوی
عاقبت در این کشاکش های عشق مشترک
من زیان بردارم و تو سود راضی میشوی
این چه هذیان تب الودیست در جان و تنم
اخر ازاین اتش نمرود راضی میشوی
شعر سستی گر زمین افتاد توی انجمن
گر بگویم این هم از من بود راضی میشوی
گر خبر گشتی سحر گاهان زین دیار
رفت و از دست تو بر اسود راضی میشوی
