شعر قران از دیوان اشعار قاضی اسدی
قرآن
کلام وحی معبود است قران بهین مخلوق موجود است قران
پس از دادار عالم بهترین است به عرش و فرش محمود است قران
عروجش در قیامت فاش گردد بیان حق و مقصود است قران
اگر غیر از خدا بد سجده جایز بگفتم جمله مسجود است قران
همه ایات و تنزیلش ز حکمت به دلها جمله مشهود است قران
مقامش شامح و جایش رفیع است ره حق را به پیموده است قران
محمد را هزاران باشد اعجاز بهین اعجاز محدود است قران
اگر چه لا یمسه نهی باشد به تحریفی نیالوده است قران
به این عز و شرافت در شگفتم چرا اینگونه معدود است قران
بشیر و هم نذیر و هم معین است که ره بر جمله بنموده است قران
عزیز است و عظیم است و کریم است عمل کن انچه فرموده است قران
نوید اید به قاضی در تلاوت که عصیانش ببخشوده است قران