شعر در مورد سوگواری

شعر پر محتوا از استاد ابوالفضل قاضی اسدی در مورد سوگواری

 

 

از ما بریدی دل چرا در خاک و گل خوابیده ای                   ای اختر امید ما از ما چرا رنجیده ای

ای نوگل باغ وفا بودی ز سر تا پا صفا                             از باده جام اجل چون برگ گل پاشیده ای

از داغت ای ارام جان با خلق بودی مهربان                     اکنون ببین قامت کمان از ما چه بد را دیده ای

صد حیف از ان روی تو و ان طینت نیکوی تو                     راحت بخفتی بی خبر جام اجل نوشیده ای

از داغ مرگت خون دلم خالی ز جایت محفلم                   سوزاند مرگت حاصلم اه مرا نشنیده ای

دارم امید از کردگار و ز اولیای غمگسار                           اندر پناه هشت و چار بی شک تو امرزیده ای