دیوان اشعار حاج ابوالفضل قاضی اسدی
این مجموعه شامل گزیده ای از غزلیات-قصاید-مدایح-و رباعیات است که حاصل ۵۰ سال تلاش گلزار ادب فارسی بوده است.
نمونه ای اشعارش در ذیل درج می گردد :
منصور وقت خود منم بهر هلاکم دار کو بانگ هوالحق می زنم دیار کو دیار کو
میی راکز خرد مستور کردند من بیچاره را خمخانه دادند
اگر دادند جامی دیگران را من بیچاره را خمخانه دادند
ای آنکه تویی محرم راز همه کس شرمنده ی ناز تو نیاز همه کس
چون دشمن و دوست مظهر ذات تواند از بهر تو می کشیم ناز همه کس
تو ز پیدایی خود پنهانی می نبینند تو را بی صبران
بر دوش گرفتم علم رسوایی در بر کردم علامت شیدایی
آواره شدم ز شیخی و ملایی قربان شومت دگر چه می فرمایی
سراپا یارم و جانم و ز شوق یار بی تاب است چو مستسقی که گر خود آب گردد تشنه آب است
حباب آسا همی خواهم که دریا بسترم باشد به شرط آنکه دریا زاده یی چشم ترم باشد
