شعراز سیدمصطفی بشیری|شعرلذت پرواز|شاعران ساوه
لحظه ای بردار مطرب ساز را سرکن از سوز درون آواز را
بانوایت دردلم شوری فکن رام کن بامن دل ناساز را
بر در میخانه ام بگشای در می خرم باصد نیاز آن ناز را
آن لب افسونگر شهد آفرین می سراید غنچه های باز را
می سراید نرم چون پروانه ها درسکوت خویش صدها راز را
بازکن صیاد بر من این قفس تا ببینی لذت پرواز را
آزمون کردی بشیری در غزل
باز این طبع سخن پرداز را
