شعراز سیدمصطفی بشیری|شعراشک تمساح|شاعران ساوه
دل افسرده ریش از هرچه ریش است وز آن گرگی که در پوشاک میش است
دل مردم به دست آورد باید اگر آخوند باشد یا کشیش است
برایت نوش آرد گر که زنبور مواظب باش چون همراه نیش است
مریز از دیده بی خود اشک تمساح به قول کودکان این اشک. جیش است
دیار کوروش وزرتشت وبابک ذلیل از شیشه وبنگ وحشیش است
به سیما نیست چون برنامه ی خوب به روی پشت بام شهر دیش است
به همراه نواهای شب آویز
بشیری نغمه خوان شعر خویش است