شعر در مورد مرهم عشق

شعر در مورد داروی عشق

شاعر سید مصطفی بشیری

 

 

عشق یعنی در میان غصه های زندگی یک نفر باشد که ارامت کند

 

 

 

مائیم که احیا شده ایم از دم عشقت              گشتیم به ناز نفست محرم عشقت

اتش به دم نی فتد و زخمه ی بر بط                وقتی بنوازند به زیر و بم عشقت

چون ما شود ازاد ز خوب و بد دنیا                   ان کس که فتد در رسن محکم عشقت

در فکر بقا نیست نخواهد می باقی                هر کس که شود غرق فنا در یم عشقت

مجروح غمت را که دگر زنده نماند                  دارویی دگر نیست بجز مرهم عشقت

خاکستر ما تا به کف باد نرفته است               ابی بفشان بر دل ما از نم عشقت

در گود ز نخدان عمیق تو شود خاک                روزی اگر افتد دل ما در خم عشقت

بیچاره بشیری که در این عالم خاکی              مانده چه کند با تو و کیف و کم عشقت