شعر در مورد موعظه

شعر در مورد پند و نصیحت

شاعر سید مصطفی بشیری

 

پندهای بزرگان به انسان درس زندگی می دهد پیامبر اکرم(ص) فرمودند نسبت به عمر خود بخیل تر باشید تا به درهم و دینار

 

 

با خودم حرف می زنم هر شب               مثل دیوانگان خوش مشرب

حرف ها یی همه ارسطویی                  لیک در حد حرف و صوت اغلب

همه از حکومت و شرایع نفس                همه پیچیدگی وجب به وجب

از نخستین جرقه مشرق                       حرف جاری بود الی المغرب

مشکلی وا نشد به حکمت و وعظ             نه ز کار عجم نه کار عرب

از همین بحث و فحص فلسفه است         که به هم خورده نظم مغز و عصب

کار ما واگذاشتند به حرف                       بی عمل مردم زیاده طلب

راه میخانه از کجاست که من                    نرسیدم به جایی از مکتب

بگذر از این مواعظ و بنشین                       با حریفان بنوش اب عنب

بهترین رمز و راز قابل فهم                         باشد احسان به هر نژاد و نسب

زدم اخر به دامن حافظ                             دست حاجت به دور از حاجب

لب لعلی گزیده ام که مپرس                      راستی لب نبود بود رطب

با چنین شطح و این جنین طامات               شد بشیری به توبه مستوجب