شعر در مورد دل مهربان

شعر در مورد دل غمخوار

شاعر سید مصطفی بشیری

 

دلت اگر بشکنه صداش و کسی نمی شنوه فقط دلته که غصه ی تو رو میخوره و کنارت می مونه پس هوای دل مهربو ن و غمخوارت رو داشته باش

 

 

ای دوست ای رفیق شفیق قدیمی ام                    ای غمگسار بی شر و شور صمیمی ام

در کوره مذاب و میان گدازه ها                               هستی یگانه عنصر فیزیک و شیمی ام

بی خلق و خوی عشق که تعریف ادمی است          دارای خلق و خوی جهان بهیمی ام

با اهن و چدن قیاسم مکن که من                          از بس شکسته ام چو فلزی لحیمی ام

با جنتم چه کار که من مست و عاشقم                  اینم که هستم اری اگر چه جحیمی ام

جوری مرا جدا ز خودی ها نموده ای                       گویی مسیحی ام نه که شاید کلیمی ام

باد هوا خوراکم و اندوه لقمه ام                              در این سنین عمر مریضی رژیمی ام

ای دل تویی مخاطب شعرم که راستی                    درد اشنای تو چو بشیری قدیمی ام