تضمین غزل حضرت امام (ره) از استاد ابوالفضل قاضی مرادی

غزل زیبا از ابوالفضل قاضی مرادی در مورد حضرت امام (ره)

 

 

هجران تو وادار به تقریرم کرد

دور از زهد و ریا و ره تزویرم کرد

بودم اسوده ولی هجر توام پیرم کرد

دست ان شیخ ببوسیدکه تکفیرم کرد

محتسب را بنوازید که زنجیرم کرد

 

خواستم تا که کنم فاش همی سر نهان

فازغ از محتسب و عقل و غم و سود و زیان

به هوای در میخانه دوانیم از ان

معتکف گشتم از این پس به در پیر مغان

که به یک جرعه می از دو جهان سیرم کرد

 

مورم و ره به در قصر سلیمان نبرم

من سودازده جز اه به کنعان نبرم

من به جز عشق متاعی بر جانان نبرم

اب کوثر نخورم منت رضوان نبرم

پرتو روی تو ای دوست جهانگیرم کرد

 

همه دلباخته و سوخته و سرخوش و مست

تا مقیم در میخانه شدم توبه شکست

گر چه تکفیر شدم تا که شدم باده پرست

دل درویش به دست ار که از سر الست

پرده برداشته آگاه ز تقدیرم کرد

 

همه دیدند مرا می زده و کافر کیش

که به جز عشق نکردیم نهان در دل خویش

تا که از عقل کلامی نشنیدم در پیش

پیر میخانه بنازم که به سرپنجه خویش

فانیم کرده عدم کرده و تسخیرم کرد

 

گر چه دلدار کرم کرده به نیکویی خود

تا دهد جرعه ای از ان کف مینویی خود

شرم قاضی بود از بحث و سخنگویی خود

خادم درگه پیرم که ز دلجویی خود

غافل از خویش نمود و زبر و زیرم کرد