تضمین غزل امام(ره)

شعر در مورد امام (ره) از استاد ابوالفضل قاضی اسدی

 

 

عمری مقیم و معتکف خاک این درم

تا پر کنم ز باده گلرنگ ساغرم

یکدم نشد که از در میخانه بگذرم

من خواستار جامی می از دست دلبرم

این راز با که گویم و این غم کجا برم

 

پیوسته بر لب است مرا گفتگوی دوست

در دل نماند جز به خدا ارزوی دوست

مست انچنان شدم ز شراب سبوی دوست

جان باختم به حسرت دیدار روی دوست

پروانه دور شمعم و اسپند اذرم

 

امد به گوشم از در میخانه این ندا

کای باده نوش ساغر عرفان ما بیا

بر خوان دمی حدیث گرانبار عشق را

این خرقه ملوث و سجاده ریا

ایا شود که بر در میخانه بر درم

 

مردم از این خمار تو خمار جرعه ای

بر لب رسان ز باده گلنار جرعه ای

لب تشنه ام ز حسرت دیدار جرعه ای

گر از سبوی عشق دهد یار جرعه ای

مستانه جان ز خرقه هستی در اورم

 

رسوای عشق یار اگر این زمان شوم

یا قامت خمیده و قد کمان شوم

قاضی بگو به کوی تو گر بی نشان شوم

ببرم ولی به گوشه چشمی جوان شوم

لطفی که از سراچه افاق بگذرم