به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مجله خانواده، حدود یک دهه پیش، کارگر یکی از معادن، در راه بازگشت به خانه تصادف کرد و جان خود را از دست داد. در مراسم تدفین و خاکسپاری او عده زیادی شرکت کردند. اعضای خانواده، دوستان، آشنایان، همکاران،‌ حتی مدیران و… همه از اخلاق خوب و رفتار پسندیده‌ آن مرد سخن می‌گفتند. یکی می‌گفت: «واقعاً انسانی دوست‌داشتنی بود.‌ »دیگری حرف او را تأیید می‌کرد و ادامه می‌داد «ما همه عاشق او بودیم» «آدم‌ فوق‌العاده‌ای بود» هر کس چیزی می‌گفت که اشک آدم را در می‌آورد. اما از این متعجب بودم که چرا ما آدم‌ها پیش از دست دادن یک عزیز زبان باز نمی‌کنیم و به او نمی‌گوییم «دوستت دارم» یا هرگز به خاطر بودنش از او تشکر و قدردانی نمی‌کنیم.

آن حادثه، زنگ هشداری شد برای من و شاید برای خیلی از آدم‌های اطرافم و درس بزرگی گرفتیم. به من آموخت تا دیر نشده با دیگران حرف بزنم و از احساسم به آن‌ها بگویم، با خودم هم حرف بزنم. گاهی با خودم خلوت کنم و به خودم بگویم چقدر خودم را دوست دارم و چه انسان مهم و باارزشی هستم! از عقاید و نگرشم با خودم حرف بزنم، از رویاها و آرزوهایم بگویم و خلاصه، هر چیزی را که دلم می‌خواهد، نزد خودم اعتراف کنم. واقعیت تلخ و تکان‌دهنده این است که ما هرگز نمی‌دانیم چه وقت همه چیز تغییر می‌کند، فرصت‌ها چه زمانی در خانه ما را می‌زنند، آیا لحظه‌‌ای که هم‌اکنون از دست می‌دهیم فرصت بزرگ زندگی نبوده و… تمام چیزهایی که به ما هدیه شده، روزی از ما پس گرفته خواهد شد و ما هرگز این راز بزرگ را کشف نخواهیم کرد که فرصت بعدی دور است یا نزدیک.

اجازه ندهیم این واقعیت‌های به ظاهر تلخ و گزنده ما را افسرده کنند. بگذاریم حقایق زندگی ما را به خودمان بیاورد تا از این به بعد، فرصت‌ها را از دست ندهیم.

دوستت دارم!

عشق تا وقتی ظهور نکند و آثار و نتایج آن را نبینیم، شناخته نمی‌شود. پس اگر در زندگی عزیزی دارید که عاشقش هستید، همین امروز به او بگویید. اگر کسی را دوست دارید، به او نشان بدهید. قلب‏ها به طور معمول با حرف‏هایی که نگفته مانده‏ یا نادرست تعبیر شده‏، می‏شکنند و درمان قلب شکسته به مراتب دشوارتر از مراقبت پیش از آسیب است. شاید فردایی در کار نباشد. امروز، روزی است که می‏توانید عشق‏ خود را به زبان بیاورید و شگفتی آن را به وضوح ببینید!

متشکرم!

یک نفر تعریف می‏کرد، پدربزرگش برای تولد ۱۷ سالگی‏ او هدیه ‏ای نخرید و یکی از تی‌شرت‏ های خودش را به او داد و گفت؛ چون تی‌شرت دیگر به دردش نمی‏خورده و از طرفی فکر می‌کند به او بیشتر می ‏آید، آن را به نوه ‏اش هدیه داده.

آن فرد می‏گوید: «آن روز به اهمیت هدیه پی نبردم و تا حدی از کار پدربزرگم دلخور شدم، بنابراین چندان که باید، از او تشکر نکردم. فقط یک لبخند خشک و خالی زدم، تی‌شرت را روی میز گذاشتم و سراغ هدیه‏ های دیگر رفتم.

پدربزرگ، دو روز بعد با سکته قلبی از دنیا رفت و آن تی‌شرت، آخرین هدیه ‏ای بود که او در تمام عمرش به کسی داده بود. حالا این حسرت همیشه در دل مرد جوان مانده که چرا آن روز به خاطر هدیه ‏ای چنان گرانبها از پدربزرگش تشکر نکرده.

من انسان خوبی هستم!

انسان می‏تواند تقریباً یک هفته بدون آب، دو هفته بدون غذا و سال‏ها بدون خانه دوام بیاورد، اما با تنهایی هرگز نمی‏تواند کنار بیاید. تنهایی بدترین درد و رنج انسان است. بدترین و آزاردهنده‏ترین نوع تنهایی وقتی است که با خودتان راحت نیستید و هرگز هم نمی‏توانید از خودتان فرار کنید. حقیقت این است که یک دوست یا شریک زندگی می‏تواند زیبایی‏ هایی زیادی به زندگی‏ شما اضافه کند، اما نمی‏تواند خلأیی را که در شما هست، پر کند. شما به تنهایی مسؤول پر کردن این حفره خالی هستید. اگر وقتی تنها هستید، احساس ناامیدی می‏کنید و حالتان بد است، نشانه‏ خوبی نیست و معنایش این است که قبل از هرچیز و هرکس باید روی روابط‏ با خودتان کار کنید.

همیشه نمی‏توانم پیروز شوم!

گناه تصمیم ‏های اشتباه را گردن قسمت و سرنوشت نیندازید! اشتباهات خود را بپذیرید. فراموش نکنید تمام افراد اشتباه می‏کنند. از این اشتباهات تجربه بیندوزید تا قدرتمند شوید. آگاهی به این که ما مسؤول اعمال و نگرش‏ها و تصمیم‏ های خودمان هستیم، نشان دهنده این است که حق انتخاب داریم و برای عوض کردن سرنوشت‏مان، آزادیم. درست است که حوادث گذشته، احساسات و دیدگاه شما را شکل می‏دهد، اما تمام این‏ها تغییر می‏کند به‏شرطی که بخواهید و مشتاق باشید همه چیز را از نو بسازید.

وقتش شده کار مثبتی انجام بدهم!

دفعه بعدی که از همه چیز شکایت دارید و در حال گله از زمین و زمان هستید، لحظه‏ ای دست نگه دارید! با خودتان صادق باشید و ببینید آیا واقعاً می‏خواهید اوضاع را تغییر دهید یا فقط دوست دارید ناله و شکایت کنید؟ گاه در پسِ هر گله و شکایت، این خواسته وجود دارد که می‏خواهید تغییر کنید و همه چیز را هم تغییر دهید. پس اوضاع و شرایط دشوار را با ناله‌کردن، دشوارتر نکنید. با افکار مثبت، ایده‏ها و فعالیت‏های تازه، موقعیت جدیدی خلق کنید.

من می‏توانم!

خود مانع، برای متوقف کردن شما کافی نیست. آنچه شما را از ادامه راه باز می‏دارد، این باور است که نمی‏توانید از مانع عبور کنید. مشکل این نیست که چیزی کم دارید یا مشکلات شما بیش از اندازه است. مشکل این است که به جای کوشش، منتظر شرایط خوب و فرصت مناسبی می‏مانید که وجود ندارد. موفقیت‏ هایی که در زندگی به دست می‏ آید، نتیجه پذیرفتن واقعیت ‏ها و رودررویی با آن‌هاست نه فکر و خیال‏ های ما. برای عدم‌موفقیت‏ هایتان بهانه نتراشید و فقط بر تمام دلایلی که چرا باید کاری را انجام دهید و چرا باید از مانعی عبور کرد، تمرکز کنید. دشواری‏ها همیشه وجود دارد، اما فراموش نکنید همیشه راهی برای گذر از شرایط دشوار وجود دارد.

زندگی دیگران به خودشان ربط دارد!

با خودتان صادق باشید. شما نمی‏توانید از تمام آدم‏های دور و برتان محافظت کنید. پس بیش از حد سرتان را در زندگی دیگران فرو نبرید و در مشکلات آن‌ها کنجکاوی نکنید. زندگی دیگران مال شما نیست که بخواهید با روش‏های خودتان به مشکلات آن‌ها رسیدگی کرده یا آن‏ها را حل و فصل کنید. مطمئن باشید حتی آدم‏هایی که در شرایط دشوار به سر می‏برند، تا از شما نخواسته ‏اند، دوست ندارند در کارشان دخالت کنید.

من متاسفم!

در زندگی، وقتی درخواست عذرخواهی طرف مقابل را رد می‏ کنید، منتظر روزی باشید که او هم عذرخواهی شما را قبول نکند و اغلب این اتفاق می‏افتد چون دنیا صحنه‏ واقعی عمل و عکس ‏العمل است. عذرخواهی بهترین و آخرین راه برای پایان دادن به مشکلات است. کسی که پیش از دیگران عذرخواهی می‏کند، قوی‏تر است و کسی که ابتدا پیشقدم می‏شود، انسان شادتری است. به خاطر اشتباه عذرخواهی کرده و این را در رفتارتان هم نشان بدهید. وقتی از کسی عذر می‏خواهید، به چشم‏هایش نگاه کنید تا معنای واقعی احساس شما را درک کند.

من، تو را می‏بخشم!

رابطه ترک خورده‏ای که پیش از این با بخشش ترمیم شده، به مراتب قوی‏تر از رابطه اولیه خواهد بود، اما همیشه این طور نیست. پس به خاطر داشته باشید بخشش لزوماً برای جوش‌دادن رابطه خوب نیست و گاهی هم باید به یک رابطه‏ ناسالم پایان داد. نکته مهم همین است. گاه یک رابطه اساساً اشتباه است و به هر دو طرف یا یکی از آن‌ها آسیب جدی می‏زند. بنابراین به چنین رابطه‏ ای پایان دهید و به جای بخشیدن طرف مقابل، خودتان را ببخشید. این کار به شما اجازه می‏دهد بر آینده، بدون گلاویز شدن با گذشته تمرکز کنید. بدون بخشیدن خودتان هرگز نمی‏توانید زخم‏ ها را درمان کنید و جراحت‏های رابطه معیوب تا مدت‏ها شما را درگیر می‏ کند و در زندگی پیشرفت نخواهید کرد. آنچه در گذشته اتفاق افتاده، فقط یک فصل از زندگی شماست.

زندگی همین حالا قشنگ است!

حتماً شما هم آدم ‏هایی را دیده ‏اید که تمام روز را به انتظار رسیدن ساعت پنج عصر می‏ گذرانند. تمام هفته را منتظر جمعه می‏مانند و تمام سال را به امید سال جدید سپری می‏کنند و گاه تمام عمرشان را در حسرت رسیدن به خوشبختی هدر می‏دهند. شما سعی کنید یکی از آن‌ها نباشید! تمام عمرتان را منتظر نمانید، تا بالاخره یک روز به این نتیجه برسید که زندگی چقدر زیباست و چه احساس خوبی دارید. زندگی خوب، درست در همین لحظه‏ای است که در آن هستید. همین لحظه ‏ای که نباید آن را به انتظار یک لحظه بهتر، هدر داد.