شعراز سیدمصطفی بشیری|شعر مقام یکدلی|شاعران ساوه

شعراز سیدمصطفی بشیری|شعر مقام یکدلی|شاعران ساوه

کاش چون گنجشک ها پر داشتم                              جا به شاخ و برگ دیگر داشتم

کاش بی احساس بودم مثل یخ                             چشم وگوش کور یا کر داشتم

این همه عشق ومرام وسادگی                               اندکی ای کاش کمتر داشتم

یک ستاره در دلم روشن نشد                             هرچه بود ابر مکدر داشتم

صخره ی سرد وسیاه زندگی                               باتنی لرزان زجا برداشتم

در مقام یکدلی هرکس که گفت:                             زهر شیرین است باور داشتم

هرچه خواندم باز نادان تر شدم                             این چه کغزی بود در سر داشتم

با تو می گفتم بشیری حال داد

گر کمی طبع سخنور داشتم