شعر در مورد غرور |شعر در مورد دورویی|شعر در مورد تکبر|شاعر سید مصطفی بشیری
تکبر و غرور باعث سقوط شما می شود سعی کنید همیشه فروتن و متواضع باشید
غره تا چند شوی بر در و دروازه ی خویش لقمه گفتند که بردار به اندازه ی خویش
حرف شیرین چو نداری بد فرهاد مگوی جای اواز مپرداز به خمیازه ی خویش
قلم خویش مفرسای به هر خشک و تری مکن الوده به هجو این همه شیرازه ی خویش
به توهم شدی ای دوست عقاب الموت در همان خطه بمان خوشدل از اوازه ی خویش
مدوان هر طرف این اشتر من عندی را اعتماد از چه کنی باز به جمازه ی خویش
نتراود سخطی از نفس اهل ادب قند و شکر بفشان با سخن تازه ی خویش
