
شعر در مورد فکر و خیال کردن| شعر در مورد محدود کردن خود در تنهایی|شاعر سید مصطفی بشیری
شعر در مورد فکر و خیال کردن
شعر در مورد محدود کردن خود در تنهایی
شاعر سید مصطفی بشیری
ذهن ادما عادت داره روی نیمه خالی لیوان تمرکز کنه واسه همین همیشه درگیر افکار اشتباه و منفیه تمرکز کردن روی افکار درست و مثبت رو یاد بگیر
اسیر ذهن شلوغ و خراب خویشتنم بدون هیچ دلیلی عذاب خویشتنم
خیال من همه دریا و موج دریا بود کنون نشسته به ساحل حباب خویشتنم
مرا نیاز به خورشید و ماه تابان نیست که در سیاهی شب ها شهاب خویشتنم
چو دانه خرد شده م زیر سنگ یک دلی ام اگر غلط نکنم اسیاب خویشتنم
به هیچ باب نکردند در کم این حضرات رها کنید مرا چون که باب خویشتنم
مرا کسی نپذیرد به خانه ی دل خود که تلخ و تیز بسان شراب خویشتنم
برای خود قفسی جاودانه می سازم که پر شکسته ی تیر و خشاب خویشتنم
بشیری از سر درد این چکامه را گفتم مدام چون که پر از اضطراب خویشتنم