شعر در مورد یکدل بودن

شعر در مورد مرام و معرفت

شاعر سید مصطفی بشیری

 

بی خیال عطرهای گرانبها ادم باید بوی معرفت بدهد

 

 

کاش چون گنجشک ها پر داشتم                جا به شاخ و برگ دیگر داشتم

کاش بی احساس بودم مثل یخ                 چشم و گوش کور یا کر داشتم

این همه عشق و مرام و سادگی              اندکی ای کاش کمتر داشتم

یک ستاره در دلم روشن نشد                    هر چه بود ابر مکدر داشتم

صخره ی سرد و سیاه زندگی                    با تنی لرزان ز جا برداشتم

در مقام یکدلی هر کس که گفت                زهر شیرین است باور داشتم

هر چه خواندم باز نادان تر شدم                 این چه مغزی بود در سر داشتم

با تو می گفتم بشیری حال دل                  گر کمی طبع سخنور داشتم