روشنایی خانه ها قبل از تاسیس کارخانه برق ساوه

افتتاح کارخانه برق ساوه در بهار سال ۱۳۲۹

 

 

تا بهار سال ۱۳۲۹ که کارخانه برق ساوه افتتاح شد مردم ساوه از چراغ نفتی استفاده می کردند .این چراغ ها سه نوع بود دو نوع ان را لمپا می گفتند که ارزان تر و کم مصرف بود که یا به دیوار نصب می کردند و لمپای دیوار کوب یا دیواری می گفتند و یا بر سر کرسی می نهادند .

نوع سوم را که گران بهاتر بود و نفت بیشتر مصرف می کرد چراغ گرد سوز می گفتند.این چراغ فتیله ای گرد داشت و روشنایی ان بیش از ان دو نوع دیگر بود و در اتاق های شیروانی (پذیرایی) برای مهمان ها روشن می کردند .نفت این چراغ ها را هم از دکان سر محل می خریدیم .دکانداران هر دو سه روزی یک حلب نفت هجده لیتری از شرکت نفت می اوردند .یک شب در میان یک بطری نفت به ظرفیت بطری های ابلیمو از دکان می خریدیم و چراغ را پر می کردیم .لیتر مطرح نبود واحد هر نوع مایعات از جمله نفت (سیر) بود که مساوی هفتاد و پنج گرم بود .بطری را به دکان دار می دادیم می گفتیم مثلا سه سیر نفت بده .او بطری داشت که بر اساس وزن (یک سیر) درجه بندی کرده بود نیازی نبود تا با ترازو وزن کند یک بطری تقریبا (۶سیر) نفت می گرفت که روی بطری شش نوار چسبانده بود که هر نوار نماینده (یک سیر) بود .هر چهل سیر و نیم (یک من) است که معادل سه کیلو است .هر شب مادرمان شیشه این چراغ ها رابا پارچه ای تمیز و انبار ان را نفت گیری می کرد.