شعر در مورد گذر عمر

شعر در مورد سپری شدن عمر و جوانی

شاعر استاد ابوالفضل قاضی اسدی

 

 

دریغا از ان لذت زندگانی                               که یک چند در عشرت و شادمانی

به پیر کمان قامتی برگذشتم                        که بُد رنگ رخسار او زعفرانی

همان حسن زیبایی صورت او                       چه زیبا و شاداب چون ارغوانی

بگفتم کجا رفت ان قامت سرو                     که گردید خم این زمان چون کمانی

به حسرت نگاهی همی کرد و می گفت       دریغا جوانی دریغا جوانی

بگفتا مشو غره زین جلوه حسن                  تو هم عمر خود را به پایان رسانی

اگر چند گاهی تحمل نمایی                        به پیری رسی درد پیری بدانی

همان قامت دال همچون کمان را                  به تو زود بخشند به رایگانی

جوانا تو گویی اگر شیر پیر است                    همان شیر باشد گر ان را بدانی

ولی من بگویم که گر پیر شیر است                همان پیر باشد مر او را نشانی

چو بار گنه را سبک تر نمایی                        نه پیری اثر می کند نی جوانی

اگر عمر قاضی رسد بر کهولت                      بماند ز وی این اثر جاودانی