شعراز سیدمصطفی بشیری| شعر رد پا |شاعران ساوه
صفا گفتی وفاگفتی صفایت کو وفایت کو وفا گر شد فراموشت نگفتی پس صفایت کو
در این آشفته حالی ها که تنهایم رها کردی پریشان گشتن امواج گیسوی رهایت کو
مرا با بی زبانی شاعری درد آشنا کردی تمام شعرهایم را که می خواندم برایت کو
به جامت ریختم می تاکه بردوشم سبویی بود به مستی راندی ام از پیش خود ترس از خدایت کو
ز تاثیر نگاهت پای رفتن سلب شد از من شگفتی های آن چشمان چون آن ربایت کو
خیالت با ن است اما خودت را آرزو دارم در این هامون که پایانی ندارد رد پایت کو
مرا از ابتدا در آتش بیداد سوزاندی بسوز ای عشق بی فرجام آخر انتهایت کو
بشیری دائم استغفار کردی از خطاهایت
ولی با این خطاکاران خوش ظاهر خطایت کو
